Back to reality

Ik was niet meer van plan om te schrijven, maar ik kan het niet laten om toch een kort verhaaltje te schrijven.
Het is wennen. Daar kunnen we heel kort over zijn. Het lijkt wel of ik meer moeten wennen dan de voorgaande keren. 4 jaar geleden stuiterden we van de energie toen we terugkwamen. Vorig jaar vond ik het eerlijk gezegd wel heel fijn om weer naar huis te gaan na de vele regendagen. Maar nu......
Op Lime Bay hebben we echt een supertijd gehad. Weer veel leuke mensen ontmoet o.a. een manager van het incentive- en organisatiebureau in Tasmanie voor toeristen en zakelijke markt. We hebben onze business partner dus gevonden... haha. Een leuk stel ontmoet die nog een zeilboot heeft in Mexico en daar binnenkort weer voor 18 maanden naar toe gaat. De uitnodiging staat er om aan boord te stappen voor een vakantie :-)

Bij Mike en Ellen hebben we op zondag de auto ontruimd, heringericht en spullen opgeslagen. Het was echt een enorme warme dag, boven de 30 graden. Heerlijk om zo af te sluiten! We hebben tot 's avonds laat buiten gezeten in de korte broek en een hele gezellige dag gehad. We zijn ze vreselijk dankbaar dat de Lacru daar kan blijven staan. Echt te gek. We kijken er naar uit om jullie weer te zien :-) De slangen hebben zich schuil gehouden tot mijn vertrek dus die ben ik ook erg dankbaar. Ik zou het toch niet meemaken dat me dat op de laatste dag nog gebeurde! Het gemiddelde van een slang in de badkamer bij M&E was 3 in de afgelopen maand....! Je moest dus nu echt met veel kabaal naar de badkamer lopen. En voor de zekerheid ook maar even kijken of er niet wat gespartel in de slangenval was.... De kinderen van 2 en 4 mogen ook niet alleen naar het toilet deze dagen. Voor de duidelijkheid; de badkamer is een vrijstaand huisje op 10 meter van het huis. De natuurlijke varens die heel gezellig in de badkamer groeiden zijn ook maar even uit de grond getrokken. Want dat vonden ze ook een heerlijk plekje. Dat was een prachtige schuilplaats. Anyway.... back home hebben we gelukkig geen stress van enge beesten. De zeehonden in de Noordzee en meeuwen op het strand kan je niet echt levensbedreigend noemen.

Op Schiphol stonden alle 4 de ouders met een groot spandoek op ons te wachten. Geweldig! Kite was ook dolblij dat ze ons weer zag maar mist Ger en Piet ook. En de afleiding in de Hoevelakense tuin is toch wat groter dan de Mient....
Nu weer thuis is het natuurlijk een enorme luxe. Een mens kan eigenlijk prima met 2 koffiemokken, 2 wijnglazen, 2 borden, 2 schaaltjes en 1 snijplank vooruit. Dus waarom heb ik eigenlijk alles in tienvoud? Als je een mooi stuk hout ziet liggen besef je dat je dat niet mee hoeft te slepen naar huis want de centrale verwarming staat aan. Het water uit de eindeloze kraan is helder en direct drinkbaar. En het lichaam schreeuwt dat het niet achter de computer wil zitten de hele dag. Daar is het lichaam ook niet voor gemaakt en bedoeld. Het is heerlijk overzichtelijk om gewoon met de basis bezig te zijn die hele tijd; warmte, water, eten, natuur! De hele dag buiten en back to the basics. Ik vond het heerlijk om zo mijn tijd door te brengen en het brengt mij weer even terug naar het besef dat het goed is om even regelmatig uit de snelle, harde Nederlandse wereld te stappen. De Ozzie lifestyle is vrijwel onmogelijk in Nederland. Dus daarom gaan Erik en ik hopelijk heel snel weer die kant op voor een mooie trip!
Leuk dat jullie zo massaal hebben gereageerd! Nu ga ik naar mijn kantoor en aan de slag!
Veel groeten,
Ilse en Erik & Kite dit keer!