Tassie to Streaky Bay

Tassie to Streaky Bay
Tijd voor de eerste update van onze trip in Oz. De eerste week van Erik, samen met Reinier, was al helemaal genieten. De auto bij Mike en Ellen opgehaald en met Mike en zoon Lucas samen een paar dagen op Bruny Island gekampeerd; vissen, kiten, fikkie stoken, bier drinken en dat een paar dagen in willekeurige volgorde. Na de nodige onderhoudsbeurt bij de garage rijdt de auto weer als een zonnetje en voelt gelijk al weer als een een 2e thuis voor Erik. Het is dan ook zeer onwaarschijnlijk dat deze verkocht gaat worden. Waarschijnlijk wist iedereen dat al, behalve ikzelf ;-)

Na ongeveer een week ben ik ingevlogen en ik kon gelijk instappen in ons vakantiehuis. Na aankomst doorgereden naar Lime Bay, een geweldige baai waar we 2 jaar geleden ook zijn geweest. De hele campsite voor onszelf en 30 graden. Volop zomer dus! De mannen gingen los met kiten bij ideale wind, ik zat te knikkebollen in mijn stoel en kon mijn ogen bijna niet openhouden. Die 32 uur reizen hakt er toch wel in merk je dan. De eerste nacht gelijk goed geslapen en vrijwel geen last gehad van een jetlag. Zal waarschijnlijk komen omdat ik zo megadruk ben geweest tot 1 minuut voor vertrek, dus dan slaap je al snel goed. Na 2 nachten kwamen de hillbillies de camping op en na een onmogelijke nacht met herrie van onze motorcross-vrienden, hebben we de boel opgepakt en naar Freycinet National Park gereden, mooie 4x4 track naar Frank’s Camp. Rein werd gelijk wakker geschud door een slang die hij op het wandelpad tegenkwam, dus we zijn weer alert ;-) Prachtig wit strand en een baai, wederom helemaal voor onszelf. Ook hier waren we eerder geweest, dat is het voordeel dat je de mooie plekken kunt uitkiezen. Het bleek wel dat er nogal wat vliegen en muggen waren, vandaar dat het waarschijnlijk zo rustig was…

Nog een nachtje terug bij Mike en Ellen, want die wilde ik uiteraard ook nog even zien. Het prachtige huis bewonderd, boeken, tijdschriften, whisky, sigaren en cadeautjes gegeven en wakker geworden met stunning views vanuit de woonkamer. Op kerstavond met de boot over naar Melbourne en de kerstdagen doorgebracht op circa 3 uur rijden ten oosten van Melbourne, Venus Bay. Hier leek het wel Vietnam, Korea en China bij elkaar. Alleen maar Aziaten die op de stranden naar kipies zoeken (schelpen in het zand), een soort parloudes in Quiberon. De locals zijn alleen totaal niet blij met de Aziaten, want ze schijnen een enorme rotzooi achter te laten. We wilden eigenlijk naar Wilsons Prom, maar dat was helemaal vol met de kerst, dus we vonden het wel prima om in ieder geval ergens (gratis ;-) te staan.

Na Kerst hebben we Rein in Melbourne gedropt voor een paar dagen. Even de luxe gevoeld van witte wijn aan het zwembad, normale toiletten en goed vers drinkwater om op te stocken. Erik en ik zijn langzaam doorgereden naar Adelaide. In de bergen van de Grampians een paar mooie off road tracks gereden, 1 auto tegengekomen in de hele track, verder helemaal niemand. Bij een stuwdam in de middle of nowhere overnacht. Doordat het meer half droog was zijn we helemaal onze oriëntatie kwijt geraakt en ergens de auto maar midden in de bush neergezet. Tientallen wilde pelikanen die overvliegen en verder alleen maar de geluiden van vele vogels. Maar wel bereik met de mobiele telefoon, dus even met het thuisfront gebeld ;-) De dekking van Telstra op onze Australische mobiele nummer is echt fantastisch en is stukken beter dan 2 jaar geleden.

Na de Grampians doorgereden naar Little Desert National Park, en ook hier een geweldige 4x4 track gereden. Alleen maar sand, sand, sand. Na 10 meter stonden we al vast, dus de banden af laten lopen, de locks op de voorwielen en we konden gelijk weer door. 60 km off road door het zand, skippies, emu’s en verder helemaal niets. Op Facebook van Erik en mij staat een leuk filmpje. Ook hier weer enorm de weg kwijt geraakt, waarschijnlijk toch een afslag gemist en 180 graden de verkeerde kant opgereden. Ineens stonden we aan de rand van het park en toen toch maar eruit gereden. Om nu zomaar weer ergens een zandweg in te rijden zonder dat je enig idee hebt waar je uitkomt, zonder een goede kaart ging ons wat ver na al 5 uur te hebben gehobbeld. Banden weer oppompen met de compressor, afkoelen in het zoete water van de rivier en verder richting Adelaide om Rein op te pikken. Die stond te stuiteren van zijn geweldige dagen in Melbourne, dus die moest even indalen…

Diezelfde dag een enorme rit gemaakt van circa 700 km, in 1 x naar Streaky Bay. Onderweg meerdere keren de 42 graden aangetikt en een wind zo warm die we alle drie nog maar zelden gevoeld hebben. Zelfs Rein was op een gegeven moment toch blij dat we de airco hebben laten maken.


Om 21 uur in Speeds Point aangekomen. Een prachtige plek, met geweldige golven, mooi water, gratis overnachtingsplekken met uitzichten waar je alleen maar van kunt dromen. Het is hier nog mooier als in onze herinnering. Oudjaar gevierd met vooral heel veel bier, wijn, lichtflitsen van onweer, wat inderdaad echt onweer was en geen vuurwerk van de schepen zoals Erik en ik dachten ;-) Op 1 januari heel veel nieuwjaarsduiken gemaakt in het toch wel frisse water, veel zon gepakt, veel bijgebruind, gevist zonder succes en vooral heel relaxed gedaan. In 24 uur alle soorten weertypes meegemaakt; van 42 graden in de desert tot zandstormen in de tent, regen, onweer, bliksem en weer terug naar 30 graden. Alleen de hagel en sneeuw ontbreken nog. Vanmorgen in een 2 minuten durende cardio work-out van Rein en mij de auto aangeduwd. We dachten (wederom) problemen met de startmotor te hebben, maar het blijkt de dynamo te zijn die stuk is. De garage-meneer vond het een godswonder dat we die 700 km overleefd hebben zonder dat de auto er mee kapte. Er wordt nu een nieuwe dynamo besteld en morgenochtend kunnen we weer door. Vandaag een verplicht dagje op de campsite van Streaky Bay, dus we maken gelijk maar even gebruik van stroom, warme douches en normale toiletten om ons weer een beetje humaan, schoon, zandloos en zoutloos te voelen.

Morgen door naar Cactus Beach, voordat we een klein stukje van 1500 kilometer Nullabor oversteken naar Cape le Grand, Lucky Bay.

Het is dus weer genieten met de landcruiser, zon, zee, aussies, beer, wine, sunsets, sunrises, surf, kiten, a few more beers, Cadbury chocolat bars, muffins, donuts, goede koffie, vers gevangen flathead van Rein (Sorry Erik, in de volgende update wordt vast jouw nog te vangen vis genoemd ;-) nice off road tracks en met elkaar!

Have a good one and happy new year!
Erik, Rein en Ilse